214 χιλιόμετρα από την Αθήνα και έπειτα από ένα ταξίδι 2 και κάτι ωρών, φτάνει κανείς στην Ζάτουνα, έναν πανέμορφο παραδοσιακό οικισμό της επαρχίας Γορτυνίας του νομού Αρκαδίας!
Χτισμένη αμφιθεατρικά πάνω στη νότια πλαγιά του βουνού Γούπατο και σε υψόμετρο 1.050 μέτρων περιπου, η Ζάτουνα βρίσκεται μόλις 4 χιλιόμετρα ασφαλτοστρωμένου δρόμου δυτικά της Δημητσάνας και στην αντίπερα "όχθη" του φαραγγιού του Λούσιου ποταμού. Άλλωστε το όνομά της δηλεί και τη θέση της, μιας και στα Σλάβικα σημαίνει «το χωριό πέρα από το ποτάμι».
Η θέση της Ζάτουνας κοντά στην κορυφή της εξασφαλίζει αφ' ενός μεν θαυμάσια θέα προς τη Δημητσάνα, το φαράγγι του Λούσιου και τη κοιλάδα της Μεγαλόπολης, αφ' ετέρου δε την καθιστά οχυρό. Λίγο πιό πάνω από το υψηλότερο σημείο του οικισμού βρίσκεται και το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, από το οποίο έχει κανείς πανοραμική θέα σε ολόκληρη την περιοχή.
Φτάνοντας κανείς στη Ζάτουνα αντικρίζει στην είσοδό της τον Ι.Ν Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Παναγία Ελοβίτισσα), εκκλησία χτισμένη το 1853 και το Δημοτικό Σχολείο (1919). Μεταξύ άλλων, ένας πελώριος πλάτανος διακοσμεί την πλακόστρωτη αυτη πλατέια που σχηματίζεται, οπου και λαμβάνει χώρα το πανηγύρι τον δεκαπενταύγουστο.
Προχωρώντας συναντάμε το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου και λίγα μέτρα πιο πέρα το καμπαναριό της παλαιάς εκκλησίας του αγίου αυτού χτισμένο το 1843.
Ο οικισμός, ο οποίος χωρίζεται στα δύο από τον κεντρικό δρόμο του χωριού, ακολουθεί την γορτυνιακή αρχιτεκτονική παράδοση και είναι ενταγμένος αρμονικά στο φυσικό περιβάλλον, αφήνοντας μέρος της φύσης να εισχωρήσει ανάμεσα στα σπίτια. Το τοπίο συμπληρώνεται από τα μικρότερα εκκλησάκια και προσκυνητάρια που υπάρχουν εντός, αλλά και εκτός του οικισμού. Αγία Ελεούσα, Άγιος Χαράλαμπος, Άγιος Ιωάννης κ.α.
Ένα κυρίαρχο συστατικό που κάνει τη Ζάτουνα ξεχωριστή, είναι το άφθονο τρεχούμενο νερό! Διάσπαρτες πηγές και "βρύσες" όπως η βρύση των Κολοκοτρωναίων, το Νερούλι, η Πάνω βρύση, ο Πύργος και η Πέρα βρύση φέρνουν στο νου μια εικόνα από την ονειρεμένη Αρκαδία!
Ο δρόμος από τη Ζάτουνα ακολουθώντας το ορεινό ανάγλυφο, παιρνά από τα χωριά Μελισσόπετρα, Αράχοβα και Ράφτη και κατευθύνεται προς τα χωριά της Ηραίας.
Στην έξοδο του χωριού υπάρχει διακλάδωση προς το χωριό Βλόγγος, μπαλκόνι της Πελοποννήσου όπως έχει χαρακτηριστεί από πολλούς, ενώ μετά το διάσελο μια δεύτερη διακλάδωση οδηγεί προς το χωριό Μάρκου και τη ξακουστή Μονή Φιλοσόφου με το κρυφό σχολειό.
Χαμηλότερα ένας άλλος δρόμος οδηγεί στα χωριά Παναγιά και Ριζοσπηλιά.